Ziołowy przepis Ramara Pillaia

Najbardziej współczesny z tych przypadków miał miejsce w roku 1996 w Hinduskim Instytucie Technologii (Indian Institute of Technology; w skrócie ITT), w którym trzydziesto­letni Ramar Pillai zademonstrował przemianę wody w węglowodorowe paliwo poprzez zmieszanie jej z zioła­mi według sekretnego przepisu, który sam odkrył.

Naukowcy byli ze zrozumiałych względów zdumieni przebiegiem eks­perymentu zorganizowanego przez chemika z ITT. N.K. Jha, który oświa­dczył: „To niesamowite, ale praw­dziwe".

Około dwóch uncji (około 60 gra­mów) liści i kory zagotowano w l lit­rze wody, ostudzono, po czym doda­no do tego niewielką ilość soli, kwas­ku cytrynowego i jakichś tajemni­czych związków chemicznych. W ten sposób w niecałe 30 minut wyprodu­kowano około 0,57 litra palnego pły­nu, który pachnie jak nafta.

Państwowe Laboratorium Chemi­czne w Pune w Indiach dokonało analizy płynu i okazało się, że jest to czysty węglowodór o temperaturze wrzenia 170 stopni Celsjusza. Nowe paliwo jest bardziej wydajne od ben­zyny i nie wytwarza siarkowych spa­lin. Uczeni z Hinduskiego Instytutu Ropy potwierdzili prawdziwość pro­cesu.

Ramarowi Pillaiowi przydzielono 8,1 hektara gruntu pod uprawę fan­tastycznego krzewu, zaś on sam wy­stąpił o patent na wynaleziony proces. Niestety, jakiś czas później oskarżono go o szarlatanerię za rzekome doda­nie ropy do roztworu przy pomocy kuglarskich sztuczek, co mu się podo­bno udało, mimo iż naukowcy uważ­nie obserwowali przebieg całego eksperymentu.

Źródło: Nexsus 3-4 2002

www.rexresearch.com

http://www.expressindia.com/ie/daily/20000315/ina15002.html

http://www.padrak.com/ine/NEN_6_6_11.html