http://www.raynold.prv.pl/

Poniższy, niestety niekompletny przegląd chronologiczny podający najistotniejsze wydarzenia, jakie miały miejsce przed i po samobójczym ataku 11 września 2001 roku, o który obwiniano Osamę bin Ladena, dowodzi, że CIA wiedziała o nim i jednocześnie wskazuje, że rząd Stanów Zjednoczonych ma swój udział w tym kryminalnym wydarzeniu. Dowodzi również, że przyczyny wydarzeń, do których doszło po 11 września, mają niewiele wspólnego z terrorystycznymi atakami.

1998 i 2000 - były prezydent George H.W. Bush udaje się do Arabii Saudyjskiej jako przedstawiciel będącej prywatną własnością firmy Carlyle Group, jedenastej w kolejności na liście największych dostawców usług wojskowych w USA. W czasie tej wizyty spotyka się z rodziną królewską oraz rodziną bin Ladenów.

(Źródło: Wall Street Jomnal, 27 Września 2001 roku. Patrz również FTW, vol. IV, nr 7, artykuł zatytułowany "The Best Enemies Money Can Buy" ("Najlepsi wrogowie, jakich można mieć za pieniądze"), www.copvcia.com/members/carlyle.html)

13 lutego 2001- korespondent LTI (United Press International - agencja prasowa) specjalizujący się w zagadnieniach terroryzmu, Richard Sale, opisując proces zwolenników bin ladenowskiej al-Qaedy podaje, że Agencja Bezpieczeństwa Narodowego złamała szyfr komunikatów bin Ladena. Nawet jeśli bin Laden zmienił szyfr w lutym, stawia to rząd w niezręcznej sytuacji, jako że twierdzi on, iż te ataki przygotowywane były od lat, czyli musiał o nich wiedzieć.

Maj 2001 - amerykański Sekretarz Stanu; Colin Powell, przekazuje talibańskiemu reżimowi 43 miliony dolarów jako rzekomą pomoc dla afgańskich rolników, którzy cierpią głód z powodu zniszczenia w styczniu na polecenie talibańskiego reżimu ich upraw opium.(Źródło: Los Angeles Times, 22, maja 2001 roku)

Maj 2001 - zastępca Sekretarza Stanu, Richard Armitage, funkcjonariusz tajnych służb i były członek Navy Seal (nazwa elitarnej jednostki Marynarki Stanów Zjednoczonych - odpowiednik naszych Błękitnych Beretów), udaje się do Indii w ramach szeroko reklamowanej wizyty. W tym samym czasie dyrektor CIA, George Tenet, odwiedza nieoficjalnie Pakistan, gdzie spotyka się z generałem Parvezem Musharaffem. Armitage ma długie i głębokie kontakty z wywiadem Pakistanu i jest posiadaczem najwyższych cywilnych odznaczeń tego kraju. W czasie obesłanego jako "niezwykle długie" spotkania, Tenet rozmawiał także ze swoim pakistańskim odpowiednikiem, szefem ISI, generałem-porucznikiem Mahmudem Ahmadem.

Czerwiec 2001 -wywiad niemiecki, BND, ostrzega CIA i Izrael, że terroryści ze Środkowego Wschodu "planują porwanie cywilnego samolotu, aby użyć go w charakterze broni do zaatakowania ważnych symboli kultury amerykańskiej i izraelskiej".

Lipiec 2001 - trzej przedstawiciele USA, Tom Simmons (były ambasador USA w Pakistanie), Karl Inderfurth (były doradca sekretarza stanu ds. Południowej Azji) i Lee Codren (były ekspert Departamentu Stanu ds. Południowej Azji), spotykają się w Berlinie z przedstawicielami talibów i oświadczają im, że Stany Zjednoczone planują wojskowe uderzenia na Afganistan w październiku. Obecni są również przedstawiciele wywiadu niemieckiego i rosyjskiego, którzy potwierdzają tę groźbę.

Lato 2001 - w numerze z 26 września korespondent brytyjskiego dziennika Guardian, David Leigh, napisał: "Przedstawiciel Departamentu Obrony USA, dr Jeffrey Starr, odwiedził w styczniu Tadżykistan. Felicity Lawrence, współpracowniczka Guardiana, ustaliła, że amerykańscy rangersi szkolą oddziały specjalne w Kirgistanie. Istnieją nie potwierdzone dane, że taddżyckie i uzbeckie oddziały specjalne szkolone są na Alasce i w Montanie".

Lato 2001 - szef pakistańskiego ISI, generał Mahmud zleca telegraficzne przekazanie 100 000 dolarów jako pomocy Mahommedowi Atcie, który był według FBI czołowym terrorystą biorącym udział w porwaniu samolotów użytych do samobójczych ataków. Mahmud poddał się ostatnio do dymisji po ujawnieniu w Indiach tego transferu pieniędzy i potwierdzeniu tego faktu przez FBI.

Lato 2001 - pewien Irańczyk zadzwonił w tygodniu poprzedzającym tragiczne wydarzenia do amerykańskich organów bezpieczeństwa, aby ostrzec je przed nieuchronnym atakiem na World Trade Center. Niemiecka policja potwierdza to połączenie telefoniczne i jednocześnie stwierdza, że amerykańskie tajne służby nie ujawnią żadnych dalszych szczegółów.

Lato 2001 - rosyjski wywiad powiadamia CIA, że 25 terrorystów-pilotów zostało wyszkolonych do wykonania samobójczych misji. Doniesienie to pochodzi z rosyjskiej prasy i zostało przetłumaczone na użytek FTW przez emerytowanego oficera CIA.

4-14 lipca 2001 - Osama bin Laden jest leczony na nerki w amerykańskim szpitalu w Dubaju, gdzie spotyka się z przedstawicielem CIA w swoim szpitalnym pokoju. Dzieje się to w czasie, gdy jest poszukiwany za wysadzenie w powietrze dwóch ambasad amerykańskich i statku USS Cole. Mimo to 14 lipca uzyskuje zgodę na opuszczenie Dubaju prywatnym odrzutowcem, zaś przedstawiciel CIA wraca 15 lipca do kwatery głównej CIA.

Sierpień 2001 - FBI aresztuje w Bostonie islamskiego bojownika związanego z bin Ladenem. Francuski wywiad potwierdza, że jest to jeden z kluczowych członków sieci bin Ladena, zaś FBI zdobywa informacje, że pobierał on lekcje latania. W chwili aresztowania człowiek ten posiadał przy sobie techniczne informacje na temat samolotu Boeing oraz instrukcję prowadzenia samolotu.

Sierpień 2001 - Prezydent Rosji Władimir Putin rozkazuje rosyjskiemu wywiadowi ostrzeżenie amerykańskiego rządu "w możliwie najbardziej kategorycznej formie" przed nieuchronnymi atakami na lotniska i budynki rządowe.

Sierpień-wrzesień 2001 - na trzy tygodnie przed atakiem wskaźnik Dow Jonesa spada o prawie 900 punktów. Zapaść na giełdzie jest nieunikniona.

3-10 września 2001 - MS-NBC donosi 16 września, że w tygodniu poprzedzającym 11 września rozmówca programu radiowego na Kajmanach kilkakrotnie ostrzegał o nieuchronnym ataku bin Ladena na Stany Zjednoczone.

1-10 września 2001 - brytyjskie oddziały w sile 25 000 żołnierzy i największa od czasów wojny o Falklandy brytyjska armada., będące częścią operacji Essennal Haryest, zostają rozlokowane w Omanie i jego okolicach, czyli w tym punkcie Półwyspu Arabskiego, który jest położony najbliżej Pakistanu. W tym samym czasie dwie amerykańskie grupy bojowe przetransportowane na lotniskowcach pojawiają się w bazie na Półwyspie Arabskim. Również w tym samym czasie około 17 000 amerykańskich żołnierzy przyłącza się do ponad 23 000 żołnierzy NATO w Egipcie, aby wziąć udział w operacji Bright Star. Wszystkie wyżej wymienione oddziały znalazły się na swoich pozycjach, zanim pierwszy samolot uderzył w budynki Worid Trade Center.

6-7 września 2001 - giełda odnotowuje 4744 opcji sprzedaży (dla inwestorów oznacza to zapowiedź spadku ceny akcji danej firmy) akcji United Airlines a tylko 396 opcji zakupu. To wręcz dramatyczna tendencja w pozbywaniu się akcji. Wiele akcji United Airlines jest sprzedawanych poprzez Deutschebank/A.B. Brown, firmę, która do roku 1998 była zarządzana przez obecnego dyrektora wykonawczego CIA, A.B. "Buzzy" Krongarda.

(Źródło: The Herliyya International Policy Institute form Counterterrorism, 21 września 2001 roku; http://www.ict.org.il; The New York Times; 'Wali Street Journal)

10 września 2001 - żadna inna linia lotnicza nie odnotowuje takiego obrazu obrotu akcjami, jak United Airlines i American Airlines. Sprzedaż spadających akcji w przypadku obu linii lotniczych wzrosła o 60 procent ponad stan normalny. W swoim sprawozdaniu z 10 września na temat operacji giełdowych Agencja Reutera podała: "Akcje linii lotniczych mogą być gotowe do odebrania".

6-10 września 2001 - nienaturalnie duża liczba zniżkujących akcji zostaje zakupiona w Merrill Lynch, Morgan Stanley, AXA Re (insurance), które posiadają 25 procent akcji American Airlines, i Munich Re. Wszystkie te instytucje finansowe ucierpiały bezpośrednio w wyniku ataków z 11 września.

11 września 2001 -przez 50 minut między godziną 8.15 i 9.05, gdy zarówno Federal Aviation Administration (Nadzór Ruchu Lotniczego), jak i wojsko doskonale wiedzą, że cztery samoloty zostały jednocześnie porwane i zeszły ze swojego kursu, nikt nie powiadamia o tym fakcie prezydenta USA. Dopiero o godzinie 9.30 zostają poderwane do lotu samoloty przechwytujące Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Oznaczało to, że National Command Authority (Naczelne Dowództwo) czekało przez 75 minut, zanim wydało rozkaz startu samolotów przechwytujących, mimo iż fakt porwania czterech samolotów był mu znany. Było to coś, co nie miało nigdy dotąd miejsca.

15 września 2001 - The New York Times podaje, że Mayo Shattuck, szef filii Deutschebanku o nazwie Alex (A.B.) Brown, podał się do dymisji z natychmiastowym skutkiem.

10 października 2001 - pakistańska gazeta The Frontier Post. podaje, że amerykańska ambasador, Wendy Chamberlain, dzwoniła do pakistańskiego ministra przemysłu naftowego. Zarzucony projekt rurociągu firmy Unocal mającego połączyć Turkmenistan z wybrzeżem Pakistanu poprzez Afganistan w celu sprzedaży ropy i gazu Chinom został reaktywowany "w świetle najnowszych wydarzeń o charakterze geopolitycznym".

Połowa października 2001 -wskaźnik Dow Jonesa odzyskał po znacznym spadlał większość strat zanotowanych przed atakiem. Chociaż jest on wciąż słaby i podatny na tendencje zniżkowe, uniknięto krachu poprzez olbrzymi zastrzyk z kas rządowych w wyniku realizacji programów obronnych, subsydiów" dla "dotkniętych kryzysem" gałęzi przemysłu oraz planowanych redukcji podatków dla korporacji.

(Źródło: Michael C.Rupoert, wydawca biuletynu From The Wilderness, PO Box 66061-350, Sherman Oaks, CA 91413, USA, strona internetowa: www.copvicia.com)