-->
Strona główna | Mapa serwisu | English version  
Ryszard Kusz
Strona domowa
Stronka jest moją wizją rzeczywistości ukrytej przed ludźmi, robiona przy małej wiedzy warsztatu webmastera
O sprawach tu poruszanych nie dowiesz się w oficjalnych mediach

”i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” - [Jan 8, 32]
Leczenie raka dietą
Ekologia i zdrowie > Powrót do zdrowia > Leczenie raka dietą
Physiological Chemistry and Physics 10 (1978), str. 449-464
 
 
LECZENIE   ZAAWANSOWANYCH   PRZYPADKÓW
RAKA TERAPIĄ DIETETYCZNĄ: PODSUMOWANIE
30 LAT DOŚWIADCZEŃ KLINICZNYCH*
 
DR MED. MAX GERSON
Gerson Institute, Box 535, Imperial Beach, California 92032
[obecny adres: Box 430, Bonita, CA 91908, tel. 001-619-585 7600]
 
Streszczenie:   Trzydzieści  lat  doświadczeń  klinicznych doprowadziło do udanej terapii zaawansowanych  przypadków  raka. Terapia ta oparta jest na założeniu, iż (1) chory na raka ma obniżoną odporność i uogólnione uszkodzenie tkanek, szczególnie  wątroby,  oraz (2) gdy  niszczona jest tkanka nowotworowa, wówczas  toksyczne  produkty  degradacji trafiają do krwi, co prowadzi do śpiączki  i  śmierci w wyniku niewydolności wątroby. Terapia składa się z diety  bogatopotasowej,  ubogiej  w  sód,  nie zawierającej tłuszczów ani olejów,  i z minimalną ilością białek zwierzęcych. Soki z surowych owoców i  warzyw oraz z surowej wątroby dostarczają enzymów oksydacyjnych, które ułatwiają  przywrócenie  właściwego  funkcjonowania  wątroby. Stosuje się uzupełnianie  preparatami  jodu  i  niacyny.  Wlewy  doodbytnicze  z kawy powodują   poszerzenie   przewodów   żółciowych,   co  ułatwia  wydalanie toksycznych  produktów rozpadu tkanki nowotworowej przez wątrobę, a także dializę  toksycznych  produktów  ze  krwi przez ścianę okrężnicy. Terapia musi  być  stosowana  w integralnej całości. Elementy terapii stosowane w izolacji  nie  dadzą  pomyślnych  wyników.  Terapią  tą  wyleczono  wiele zaawansowanych przypadków raka.
 
Szanowni Państwo!
   Przyjechałem  tu  na  wakacje,  nie  z  wykładem. Nie przywiozłem żadnych materiałów.  Zrobiłem  więc  trochę  notatek  z pamięci, ponieważ poproszono mnie,  by  najpierw  opowiedzieć  Państwu,  jak to się stało, że zająłem się leczeniem raka. Jest to zabawna historia.
   Gdy byłem lekarzem chorób wewnętrznych w Bielefeld w Niemczech w 1928 r., pewnego  dnia wezwano mnie do chorej pacjentki. Spytałem, co jej dolega, ale przez  telefon  nie  chciała mi powiedzieć. Więc pojechałem tam, trochę poza miasto.  Spytałem  ją  "Co  Pani  dolega?" Opowiedziała, że była operowana w pobliskiej   dużej  klinice  i  stwierdzono  raka  w  przewodzie  żółciowym. Zobaczyłem  bliznę  pooperacyjną. Była w wysokiej gorączce, miała żółtaczkę.
Powiedziałem  jej  "Przykro  mi, nic nie mogę zrobić dla Pani. Nie wiem, jak leczyć raka. Nie widziałem pomyślnych wyników, zwłaszcza w tak zaawansowanym przypadku,  gdy  nie  ma  już  możliwości operacji". Na to ona odparła "Nie, panie  doktorze,  poprosiłam  pana,  bo  widziałam wyniki pańskiego leczenia gruźlicy  i zapalenia stawów w różnych przypadkach.
________________
*Nota  od  wydawcy.  Jest to zapis wykładu wygłoszonego przez dra Gersona w
Escondido,  California,  w  1956  r.  Dr  Gerson  zmarł  w  1959 r. Bardziej kompletną  informację  o  tej  terapii można znaleźć w jego książce A Cancer Therapy:  Results  of  50  Cases, by Max Gerson, 3rd edition, 1977, Totality Books,  Del Mar, CA, lub od jego córki Mrs. Charlotte Gerson Straus w Gerson Institute, Box 535, Imperial Beach, CA 92032 [obecny adres: Box 430, Bonita, CA  91908,  tel.  001-619-585  7600].  Perspektywy społeczno-ekonomiczne i polityczne  są  omówione w książce Has Dr. Max Gerson a True Cancer Cure? by S. J. Haught, 1976, Major Books, 21335, Roscoe Blvd., Canoga Park, CA 91304.
 
Proszę, oto blok listowy i  zapisze  pan leczenie. Na tamtym stole leży książka, a z tej książki, pan będzie  taki  dobry  i  przeczyta  mi na głos rozdział pod tytułem „Leczenie raka”.
   Była  to gruba książka, około 1200 stron, o medycynie ludowej, a w środku był  ten  rozdział.  Zacząłem  czytać. Książka była zredagowana przez trzech nauczycieli  i  jednego  lekarza.  Nikt z nich nie praktykował medycyny. Tak więc  opracowali  tę  książkę.  Przeczytałem  ten rozdział. Było w nim coś o Hipokratesie,  który  dawał  takim  pacjentom  specjalną zupę. Muszę Państwu powiedzieć,  tę  zupę  stosujemy  obecnie!  Zupę  z  tej książki, z praktyki Hipokratesa  - 550 lat przed Chrystusem! Był on największym lekarzem tamtych czasów,  sądzę  nawet,  że  największym  lekarzem wszystkich czasów. Miał on ideę,  że  pacjent  musi  zostać  odtruty za pomocą tej zupy i lewatyw i tak dalej.
   Czytałem  i czytałem, lecz wreszcie powiedziałem tej pani "Proszę Pani, z powodu mojej terapii przeciwgruźliczej lekarze są nastawieni przeciwko mnie. Dlatego  nie  chciałbym  Pani  leczyć".  Ponownie  zaczęła nalegać "Dam Panu oświadczenie  na  piśmie,  że  Pan  nie  jest  odpowiedzialny  za wynik tego leczenia i że to ja nalegałam, by je przeprowadzić". Tak więc z tym pisemnym oświadczeniem, pomyślałem, w porządku, spróbujmy.
   Zapisałem  leczenie. Było prawie takie samo, jakie stosowałem u pacjentów z  gruźlicą [1-7],  które  opracowałem i stosowałem w klinice uniwersyteckiej w Monachium  z  prof. Sauerbruchem. Po okresie pracy w klinice terapia nabrała kształtu   definitywnego,   a   jej   skuteczność  została  potwierdzona [8,9].
Pomyślałem,  iż  może  będzie  skuteczna także w przypadku raka. W książkach naukowych  zawsze  pisało,  że  zarówno  rak,  jak  i  gruźlica są chorobami zwyrodnieniowymi,  gdzie  organizm  musi  zostać  odtruty.  Ale  to ostatnie stwierdzenie znajdowało się wyłącznie u Hipokratesa.
   Spróbowałem - i pacjentka została wyleczona! Sześć miesięcy później była
na  nogach  i  w  najlepszym  stanie.  Następnie  przysłała  mi  dwa  dalsze przypadki.  Ktoś  z  jej  rodziny  miał raka żołądka, gdzie podczas operacji stwierdzono  przerzuty do węzłów chłonnych okołożołądkowych - też wyleczony!
Trzecim  przypadkiem  był  również  rak  żołądka. Został tak samo wyleczony. Spróbowano leczenia w trzech przypadkach i wszystkie trzy zostały wyleczone!
   Muszę  Państwu  powiedzieć,  że do dnia dzisiejszego nie wiem, jak to się stało,  jak  mi  się to przytrafiło, jakim sposobem zostało to osiągnięte. W owym czasie zawsze mówiłem, że nie wiem, dlaczego zostały one wyleczone. Nie wiedziałem  wystarczająco  na  temat  raka i wejść w to, zająć się tym, było takim  trudnym  problemem.  Ale  gdy raz weszło mi to do głowy i w ręce i do serca, nie mogłem już oderwać się od tego problemu.
   W jakiś czas później trafiłem do Wiednia. Opuściłem Niemcy z powodu zmian politycznych  w czasach Hitlera. W Wiedniu spróbowałem tej terapii w sześciu przypadkach  i  we  wszystkich  sześciu  przypadkach  żadnych wyników - same niepowodzenia!  To  był szok. Sanatorium, gdzie leczyłem mych pacjentów, nie było  zbyt  dobrze  zorganizowane  w  zakresie  terapii  dietą. Leczono inne choroby  innymi  metodami i nie przywiązywano dużo uwagi do diety. Temu więc przypisywałem niepowodzenia.
   Potem  przyjechałem  do  Paryża.  W  Paryżu  leczyłem siedem przypadków i miałem  trzy pozytywne wyniki. Jednym z tych przypadków był starszy 70-letni mężczyzna.  Miał  on raka jelita ślepego, gdzie zaczyna się okrężnica. Innym przypadkiem  była  pani z Armenii. Był to bardzo ciekawy przypadek. Musiałem działać  wbrew  całej  rodzinie. W tej rodzinie było wielu lekarzy, i miałem mnóstwo  kłopotów.  Tym  niemniej w tym przypadku powiodło mi się. Miała ona odrastającego  raka  sutka.  Za  każdym razem rodzina nalegała, że pacjentka "tak bardzo podupadła". Ważyła tylko 78 funtów [ok. 35,4 kg]. Została z niej skóra  i  kości i chcieli, bym podawał jej żółtka. Dałem jej trochę żółtka - rak  odrósł.  Potem  nalegali, bym podawał jej mięso - surowe siekane mięso. Dałem  jej  to  i rak odrósł. Za trzecim razem chcieli, bym jej dawał trochę oleju.  Dałem  jej  tego oleju i rak odrósł po raz trzeci. Tym niemniej trzy razy  byłem  w  stanie  eliminować  i  leczyć  tego raka. A wciąż nie miałem pojęcia,  czym  jest rak. Gdyby ktoś mnie zapytał na temat teorii, po prostu co ja właściwie robię, musiałbym odpowiedzieć "Doprawdy sam nie wiem".
   W  jakiś  czas  potem  przyjechałem  do  USA.  Problem  raka i wyleczenie pierwszych  trzech  przypadków  bez  przerwy  siedziały  mi  w głowie. Wciąż myślałem  "To  musi  być  możliwe, byłoby zbrodnią tego nie robić". Lecz nie było  to  takie  proste. Gdy tu przyjechałem, nie miałem kliniki. Nie miałem nawet  prawa  wykonywania  zawodu  lekarza.  Gdy zdałem  egzaminy  i mogłem przyjmować  pacjentów,  musiałem leczyć ich w domach i była to praca trudna. Pacjenci  nie  chcieli  stosować  się  do  diety,  przeprowadzać jej w domu. Przyzwyczajeni  byli  oszczędzać  na  czasie  przygotowania  posiłków  i nie wysilać  się  nad robieniem wszystkich soków koniecznych do terapii, tak jak została opracowana.
   Leczenie  gruźlicy  polegało  na  diecie  bezsolnej,  głównie  owocowo  - warzywnej, jarzyny gotowane bez dodatku wody, parowane we własnych sokach, w ciężkim garnku, nie z aluminium. Pokrywa musi być ciężka i dobrze dopasowana tak,  by  para  nie  uciekała. Dalej, większość potraw musi być zjadanych na surowo,  drobno utartych. Chorzy mają pić sok pomarańczowy, sok grejpfrutowy oraz  sok  jabłkowy i marchwiowy. Soki te muszą być sporządzone w specjalnym urządzeniu - rozcieracz [grinder] i osobna prasa - ponieważ stwierdziłem, że w  sokowirówkach  [centrifugal juicers] lub maszynkach do soków [liquefiers] nie mogłem otrzymać soku takiego rodzaju, który by leczył pacjentów.
   Najpierw  myślałem,  że  maszynki  do  soków [liquefiers] byłyby idealne. Surowiec  zachowywał  się  w  całości.  nic  nie  było  tracone.  Ale to nie działało.  Potem  dowiedziałem się dzięki pewnemu fizykowi, że w maszynce do soków  [liquefier],  w  środku, jest dodatni ładunek elektryczny, a w cieczy jest  ładunek ujemny. Ten ładunek elektryczny niszczy enzymy oksydacyjne. To samo  zachodzi  też  w  przypadku  sokowirówki [centrifugal juicer] i innych aparatów.  Dlatego  sok  musi  być przygotowany w rozcieraczu [grinder, syn. młynek,  rozdrabniacz] i osobnej prasie - o ile możności wykonanych ze stali nierdzewnej.
   Pacjenci muszą wypijać mnóstwo tych soków. Muszą zjadać zupę Hipokratesa. Nie   mogę  wchodzić  we  wszystkie  szczegóły.  Nie wystarczyłoby  jednego wieczoru.  Ale  bardzo ważne dla odtrucia są lewatywy. Czułem, że odtrucie w postaci  sugerowanej  przez  Hipokratesa, w tej książce, było najważniejszym elementem.
   Wreszcie   miałem   klinikę.   Pacjenci   zobaczyli,  że  także bardziej zaawansowane  przypadki, a  nawet  niektóre terminalne, bardzo zaawansowane przypadki, mogły  zostać  uratowane. Trafiało do mnie coraz więcej i więcej przypadków terminalnych, zostałem wmuszony w tę sytuację. Z drugiej strony, miałem nóż Amerykańskiego  Towarzystwa  Medycznego na gardle i na plecach. Miałem  tylko  terminalne  przypadki.  Gdybym ich nie uratował, moja klinika stałaby  się umieralnią. Niektóre przypadki były przynoszone na noszach. Nie mogli  chodzić.  Nie  mogli  już  jeść. Było bardzo, bardzo trudno. Tak więc naprawdę  musiałem  opracować  terapię,  która  pomagałaby  w  tych  dalece zaawansowanych przypadkach [10, 11]. Powtarzam, zostałem do tego zmuszony.
   O  potrzebie  tego,  na  czym należy położyć główny nacisk: czytając całą literaturę,  zobaczyłem, że wszyscy naukowcy leczą objawy. Pomyślałem, że są one tylko objawami. Za nimi musi być coś zasadniczego. Niemożliwe, żeby były objawy  w mózgu, inne w płucach, w kościach, w jamie brzusznej i w wątrobie. Musi być coś podstawowego, inaczej jest niemożliwe.
   Już  dzięki  mojej  pracy  nad  leczeniem  gruźlicy  nauczyłem  się, że w gruźlicy  i  w  innych  chorobach zwyrodnieniowych nie wolno leczyć objawów. Organizm  -  cały  organizm - musi być leczony. Łatwo powiedzieć, ale jak to zrobić?  Stopniowo  doszedłem  do  wniosku, że najważniejszą częścią naszego organizmu  jest  przewód  pokarmowy. By wszystko, co zjadamy, było właściwie trawione,  i  by  inne  narządy  przewodu  pokarmowego działały prawidłowo i pomagały  w  trawieniu  do  produktów  końcowych  -  a  jednocześnie usuwały wszystkie  produkty  odpadowe - wszystkie toksyny i trucizny które muszą być usuwane,  tak,  by  nic  nie  gromadziło  się w naszym ustroju, to właśnie - pomyślałem  sobie  - jest rzeczą najważniejszą w leczeniu gruźlicy. Tak samo musi  być  we  wszystkich  innych  chorobach  zwyrodnieniowych.  I  do  dnia dzisiejszego   jestem  wciąż  przekonany,  że  rak  nie  wymaga  "swoistego" leczenia.
   Rak   jest   tak   zwaną  chorobą  zwyrodnieniową,  a  wszystkie  choroby zwyrodnieniowe  muszą  być  leczone  tak,  by  najpierw cały organizm został odtruty.  Wracając do mej pracy nad leczeniem gruźlicy, zobaczyłem, że ważną rolę odgrywa wątroba. Usuwa ona toksyny z organizmu, tak je przekształca, by mogły wejść do przewodów żółciowych, i w ten sposób zostać usunięte z żółcią -  to  nie  jest  łatwe  zadanie.  Ponadto wątroba pomaga w wytwarzaniu soku żołądkowego  za pomocą układu nerwów trzewnych. Wątroba pomaga w wytwarzaniu przez  trzustkę trypsyny, pepsyny, lipazy, enzymów trawiennych - wszystko to jest regulowane za pomocą układu nerwów trzewnych. Wątroba ma o wiele, wiele więcej  bardzo  ważnych  funkcji.  Jedną  z  nich  jest  reaktywacja enzymów oksydacyjnych,  co odkrył Rudolf Schoenheimer. Jego praca szła po tej linii.
Zaprowadziłoby  nas  za  daleko,  gdybym  wchodził teraz w szczegóły. Bardzo ważne  jest  zapamiętać, że enzymy utleniające u chorych na raka mają bardzo niską aktywność.
   Teraz  spróbujmy nakreślić teorię. Przez te lata uświadomiłem sobie, że w raku  są  dwie  komponenty o szczególnej ważności. Jedną jest cały organizm, komponenta  ogólna.  Drugą  jest  komponenta miejscowa, objaw. Leczenie musi dotyczyć  komponenty  ogólnej.  Gdy  będziemy  w  stanie  doprowadzić  ją do równowagi, komponenta miejscowa zniknie.
   Co  jest  tą  komponentą  ogólną i dlaczego leczenie ma doprowadzić ją do równowagi?  Chciałbym  poświęcić  dzisiejszy  wieczór  głównie  tej kwestii.
Komponentą ogólną jest przewód pokarmowy i wątroba. W raku przewód pokarmowy jest  bardzo  zatruty.  Jak można sobie z tym poradzić? Odtrucie jest łatwym słowem,  lecz  jest  bardzo  trudne do wykonania u chorych na raka. W takich przypadkach,  jeśli  są  dalece  zaawansowane, nie mogą oni prawie jeść. Nie mają soku żołądkowego, nie działa wątroba, trzustka, nic nie jest czynne.
   Z  czego  rozpoczniemy?  Najważniejszym, pierwszym krokiem jest odtrucie. Więc  zajmijmy  się tym. Na początku dawaliśmy różne lewatywy. Stwierdziłem, że  najlepszą  lewatywą  jest wlew z kawy, zastosowany po raz pierwszy przez prof.  O. A. Meyera w Getyndze. Wpadł on na ten pomysł, gdy wspólnie z prof. Heubnerem  podawał  roztwór  kofeiny  doodbytniczo  zwierzętom. Zauważył, że przewody  żółciowe  były  otwarte  i mogło wypływać więcej żółci. Czułem, że jest  to  bardzo ważne i opracowałem wlewy z kawy. Dajemy trzy czubate łyżki stołowe  mielonej  kawy  na  kwartę  [ok.  1 l], gotujemy przez trzy minuty, zmiejszamy  ogień  i  zaparzamy  nie  dopuszczając do wrzenia przez 10 do 20 minut, po czym stosujemy w temperaturze ciała.
   Pacjenci  zgłaszali,  że  to  im  pomaga.  Ból  ustępował,  mimo  iż  dla przeprowadzenia odtrucia musieliśmy odstawiać wszystkie środki przeciwbólowe i  uspokajające.  Uświadomiłem  sobie,  że  niemożliwe  jest z jednej strony odtruwanie  organizmu,  a z drugiej strony podawanie leków i trucizn, takich jak   leki  przeciwbólowe  i  uspokajające  -  petydyna,  kodeina,  morfina, skopolamina  itd. Tak więc musieliśmy odstawiać te leki, co znów było bardzo trudnym  problemem.  Pewien  pacjent  powiedział  mi,  że dostaje jeden gram kodeiny  co  dwie  godziny  oraz  morfinę  w  zastrzykach . . . jak można to odstawić? Powiedziałem mu, że najlepszym środkiem przeciwbólowym jest wlew z kawy.  Po upływie bardzo krótkiego czasu musiał się z tym zgodzić. Niektórzy z  pacjentów,  którzy mieli bardzo ciężkie bóle, nie dostawali wlewów raz na cztery  godziny,  jak  przepisywałem,  lecz raz na dwie godziny. Lecz więcej żadnych środków przeciwbólowych.
   Po  zaledwie  paru  dniach  ból  był  bardzo mały, prawie żaden. Mogę dać przykład. Nie tak dawno trafiła do mnie pewna pani. Miała raka szyjki macicy i  dwie  duże  masy  guza  wokół  macicy. Szyjka była wielką martwiczą niszą wrzodową,  z której sączyła się krew i ropa, tak iż biedna chora nie mogła w ogóle   siedzieć.  Stan  był  nieoperacyjny.  Była  naświetlana  promieniami rentgenowskimi  i  wszystko, co jadła, wymiotowała z powrotem. Nie mogła się położyć.  Nie  mogła  siedzieć.  Chodziła  w  kółko  w  dzień  i w nocy. Gdy przyjechała  do  mojej  kliniki, dyrektor powiedział mi "Panie doktorze, nie możemy  jej  tu trzymać. Te jęki i chodzenie w dzień i w nocy uniemożliwiają sen   innym  pacjentom."  Po  czterech  dniach  była  w  stanie  zasnąć  bez jakichkolwiek  środków  uspokajających,  co  jednak  nie dawało wiele. Efekt przeciwbólowy trwał przez około pół godziny. Po 8 - 10 dniach poprosiła mnie tylko  o  jedną  rzecz: aby pozwolić jej opuścić nocną lewatywę o godz. 3.00 czy  4.00  nad  ranem.  Pacjenci, u których wchłaniają się duże masy guza są budzeni  każdej  nocy  przez  budzik,  gdyż w przeciwnym razie zatruliby się wchłaniając  te  masy.  Gdybym  zrobił  im  tylko  jedną albo dwie albo trzy lewatywy,  umarliby  z  zatrucia.  Jako  lekarz  nie mam prawa powodować, by organizm absorbował wszystką masę nowotworu, a następnie był niedostatecznie odtruwany. Dwoma lub trzema wlewami pacjenci nie są wystarczająco odtruwani. Wchodzą  w  coma  hepaticum  (śpiączkę wątrobową). Sekcje zwłok wykazały, że wątroba  jest  zatruta. Nauczyłem się z tych nieszczęść, że odtruwania nigdy nie  bywa  za  dużo.  Więc  powiedziałem tej pani, że przez jedną noc będzie mogła   spać   przez  siedem  godzin  -  ale  tylko  przez  jedną  noc.  Nie zaryzykowałbym  więcej!  Gdy  nie  dawałem  tym  pacjentom  nocnych lewatyw, rankiem  byli  śpiący,  prawie  półprzytomni. Pielęgniarki to potwierdzały i mówiły  mi,  że  potrzeba kilku lewatyw, zanim się z powrotem uwolnią z tego toksycznego  stanu.  Nigdy  nie  dość  jest podkreślać znaczenia odtruwania.
Nawet  z  tymi  wszystkimi wlewami nie wystarczało! Musiałem więc podawać im także  olej rycynowy doustnie i we wlewie co drugi dzień, przynajmniej przez pierwsze   dwa   tygodnie,  mniej  więcej.  Po  tych  dwóch  tygodniach  nie poznalibyście  Państwo  tych  pacjentów!  Przybywali  na  noszach, a obecnie chodzili. Mieli apetyt. Przybierali na wadze, a guzy zmniejszały się.
   Spytacie  Państwo  "Jak może ustępować taki guz nowotworowy?". Był to dla mnie  trudny problem do zrozumienia. Nauczyłem się w moim leczeniu gruźlicy, że muszę dawać potas, jod i wątrobę w injekcjach, by pomóc wątrobie i całemu organizmowi  w  odtwarzaniu  potasu. Obecnie, na ile rozumiem, sytuacja jest identyczna.  Najpierw  dawaliśmy  pacjentowi dietę maksymalnie bezsolną [12]. W ten  sposób z organizmu usuwane jest możliwie najwięcej soli (sodu). Podczas pierwszych  dni usuwane są 3 gramy, 5 gramów, do 8 gramów sodu dziennie, gdy pacjent otrzymuje tylko około pół grama sodu zawartego w diecie, a w postaci soli nie dodaje się sodu w ogóle.
   Pacjenci   otrzymują   suszoną   tarczycę   (thyroid)   i  płyn  Lugola*. Dowiedziałem się po raz pierwszy z tak zwanego doświadczenia na kijance Gudenath,  że  jod  jest  konieczny  do zwiększenia i podtrzymania zdolności oksydacyjnej.  Dalej  podajemy pacjentom duże ilości potasu [12]. Potrzeba było 300  doświadczeń,  aby  znaleźć właściwą kombinację związków potasu. Jest to 10  % roztwór glukonianu potasu, fosforanu potasu (jednozasadowego) i octanu potasu.  Roztwór  ten  podawany  jest  pacjentom  w  sokach w ilości 10 razy dziennie  po cztery łyżeczki do herbaty. Tak duża ilość potasu jest wprowadzana do  organizmu.  Jednocześnie  5 razy dziennie po 65 mg suszonej tarczycy i 6 razy po trzy krople płynu Lugola w rozcieńczeniu 50 %. Te 18 kropli płynu Lugola  to  jest  duża  dawka.  Nie  stwierdzono, by u kogokolwiek doszło do kołatania  serca z tego powodu, 
___________________________
*Płyn Lugola jest to jod plus jodek potasu.
 
nawet jeśli niektórzy pacjenci mówili mi, że poprzednio  nie mogli przyjmować preparatów tarczycy, gdyż dochodziło u nich do   kołatania  serca.  I  znikały  wszystkie  alergie!  Niektórzy  pacjenci twierdzili,  że  poprzednio  nie  mogli  wypić  nawet  jednej  łyżeczki soku cytrynowego  czy  pomarańczowego  -  byli  uczuleni.  Ale gdy zostali dobrze odtruci  i  mieli  dużo  potasu,  nie  byli  już  uczuleni.  Alergie  i inne nadwrażliwości zostały zlikwidowane.
   Po  wprowadzeniu do organizmu, tarczyca suszona i płyn Lugola dostają się natychmiast  do  masy  nowotworowej.  Te  dojrzałe  [?  raczej: niedojrzałe] komórki  wychwytują  je  szybko,  lecz  bardziej  i  z  wielką  łapczywością wchłaniają  wodę  -  jak  tylko  potrafią - prawdopodobnie razem z niewielką ilością   sodu.  Ale  sodu  pozostało  niewiele.  Więc  wówczas  komórki  te wychwytują potas i enzymy oksydacyjne i giną same przez się. Musicie Państwo sobie  uświadomić,  że  komórki  rakowe  egzystują  zasadniczo  na procesach fermentacyjnych,  podczas gdy potas i enzymy oksydacyjne wprowadzają procesy utleniania.  A  to  jest  właśnie sytuacja, w której możemy niszczyć komórki nowotworowe, gdyż odbieramy im warunki niezbędne do życia.
   Lecz  teraz  mamy  do  czynienia  z masą martwych komórek w organiźmie, w krwiobiegu  -  i  gdziekolwiek  by nie były, muszą zostać usunięte. A to nie jest  takie łatwe! Komórki dojrzałe [? raczej: morfologicznie niedojrzałe, chodzi o komórki nowotworowe]  bardzo odbiegają od normy. Dużo łatwiej je zniszczyć niż inne, niedojrzałe   komórki,   nie   tak   dobrze  rozwinięte  [chodzi  o  komórki nienowotworowe,  pod  względem  dojrzałości  powinny  raczej  być  określone przeciwnie.]  A inne komórki rakowe znajdują się w naczyniach limfatycznych.
Naczynia  te  są zablokowane z obu stron przez komórki nowotworowe. Krew ani chłonka  nie  może się do nich dostać. Komórki rakowe znajdują się w węzłach chłonnych. Są tam ukryte, chronione przed normalnym krążeniem. Nie jest więc łatwo  do  nich  dotrzeć.  Najpierw  jest  tylko  duża masa zabitych komórek nowotworowych. Ale ta martwa masa musi zostać zresorbowana, gdzie by się nie znajdowała  -  czy w macicy, czy w nerce, czy w płucu, czy w mózgu - musi to zostać wchłonięte. Ta resorpcja jest możliwa tylko drogą krwiobiegu. Nazywam to  "trawieniem  pozajelitowym".  Trawienie  jelitowe  zachodzi w przewodzie pokarmowym.  Trawienie  pozajelitowe  ma  miejsce poza przewodem pokarmowym, przez krwiobieg. Staje się więc ważne, by prowadzić ciągłe odtruwanie, dniem i  nocą,  aby  maksymalnie  podwyższyć  trawienie jelitowe, nawet do poziomu "nadczynności". Jak można to zrobić?
   Stwierdziłem,  że  aby  doprowadzić  funkcję  trawienia pozajelitowego do maksymalnie  wysokiego  poziomu, konieczne jest zacząć od gleby. Nasza gleba musi  być  normalna, nie należy używać nawozów sztucznych, trucizn, oprysków które wchodzą do gleby i zatruwają ją. Cokolwiek wyrasta na zatrutej glebie, ma  w  sobie także truciznę. A to jest naszym pożywieniem, naszymi owocami i jarzynami. Jestem przekonany, że gleba jest naszym metabolizmem zewnętrznym. Naprawdę nie jest ona tak daleko oddalona od naszych organizmów. Zależymy od niej. Lecz nasze współczesne pożywienie, "normalne" pożywienie, które ludzie jedzą,   jest   butelkowane,   zatrute,   puszkowane,   sztucznie  barwione, sproszkowane,  mrożone,  zanurzane  w  kwasach,  opryskiwane - wcale już nie "normalne".  Nie  mamy  już  żywego,  normalnego pożywienia, nasze pokarmy i napoje  są  masą  martwego, zatrutego materiału, a nie można wyleczyć ciężko chorego  człowieka,  wprowadzając  do  jego  organizmu  trucizny. Nie możemy odtruć   naszych   organizmów,   gdy   wprowadzamy  trucizny  poprzez  nasze pożywienie,  co  jest jedną z przyczyn tak wielkiego wzrostu zachorowań na raka.  Miło  jest  zaoszczędzić  czas  na  gotowaniu,  lecz konsekwencje są straszne.  Trzydzieści  lub  pięćdziesiąt  lat  temu  rak  był chorobą wieku starczego.  Zachorowywali tylko starsi ludzie, których wątroba nie pracowała już  dobrze - była zużyta. Dostawali oni raka, gdy mieli 60 do 70 lat, a rak był  rzadką chorobą. Wszyscy o tym wiedzą. A teraz co czwarty, a nawet coraz bardziej  co  trzeci  umiera  na raka. Obecnie w drugim pokoleniu jest nawet gorzej. Biedne dzieci coraz częściej zachorowują na białaczkę. Nie ma kraju, gdzie  białaczki występują tak często, jak w USA, w żadnym kraju na świecie. To jest nasza wina. Lody są robione z cukru inwertowanego. Coca-Cola zawiera kwas fosforowy. Czy to dziwne, że dzieci zapadają na choroby zwyrodnieniowe?
Te rzeczy stanowią nasz metabolizm zewnętrzny.
   Teraz  rozważmy nasz przewód pokarmowy. Jako część przewodu pokarmowego, najważniejszą  sprawą  jest,  iż  przywracamy  czynność  wątroby  - tkankę i czynność   wątroby.  Jest  to  bardzo  trudne  zadanie.  Podajemy  pacjentom (włączając  również  chorych  na  gruźlicę) wątrobę w iniekcjach, a ponieważ większość  z  tych pacjentów wymaga wzrostu czerwonych ciałek krwi, dodajemy trochę witaminy B12. Otrzymują oni 3 cm3 surowego wyciągu z wątroby razem ze 100  mikrogramów witaminy B12. Ponadto gdy stwierdziłem, iż nasze owoce i warzywa nie mają   już   normalnej   zawartości   potasu   i   niewystarczająco  enzymów utleniających, poszukiwałem najlepszego źródła potasu i najlepszego dostawcy enzymów  utleniających.  Stwierdziłem,  że  jest to wątroba cielęca. Ale nie możemy  dawać pacjentowi wątroby cielęcej, gdyż zawiera zbyt dużo tłuszczu i cholesterolu.  Jak  Państwo  wiedzą,  tłuszczu  i  olejów nie można podawać.
Dlatego  podajemy  tym  pacjentom  świeżo  wyciskany sok z wątroby cielęcej, przygotowywany w specjalny sposób z równą częścią marchwi. Samej wątroby nie można  wyciskać. Aby otrzymać jedną szklankę 200 cm3 świeżego soku, bierzemy 1/2  funta (ok. 0,23 kg) świeżej wątroby cielęcej (nie mrożonej) i 1/2 funta marchwi.  Pacjenci,  dalece  zaawansowane przypadki, otrzymują dwie szklanki dziennie, nawet trzy szklanki, i im to smakuje!
   Wszystko  to  czynimy,  usiłując  przywrócić  trawienie jelitowe. Gdy ono działa,   wówczas   dodajemy   sok   żołądkowy   (Acidol   Pepsin  [tabletki rozpuszczalne  w wodzie]) i dodajemy pankreatynę niepowlekaną. Pacjent chory na  raka  nie jest w stanie strawić pankreatyny powlekanej. Pankreatyna jest podawana  pięć  razy  dziennie  po  trzy  tabletki. Tak więc pacjenci mają w swoich  organizmach  mnóstwo trypsyny, pepsyny, lipazy i diastazy. Krew może to unosić i trawić masy guza, gdzie by się nie znajdowały.
   Teraz,  ponieważ  mój  czas  się kończy, powinienem powiedzieć Państwu co robimy,  by  udowodnić, iż nasza terapia naprawdę jest skuteczna w przypadku raka [13, 14]. Punkt pierwszy, wyniki. Myślę, że mogę twierdzić, że mam, nawet w  tych  dalece  zaawansowanych przypadkach, 50 % wyników. Prawdziwy problem powstaje,  gdy nie możemy odtworzyć wątroby. Wtedy nie ma nadziei. Wątroba - odtworzenie  wątroby  i  jej  czynności  -  są  tak  ważne,  że  niektórzy z pacjentów,  których  wątroby  nie  mogą  być  odtworzone,  umierają  w sześć miesięcy  do 2 1/2 roku później z powodu marskości wątroby. Sekcje zwłok nie wykazują komórek rakowych w  organizmie.  Chorzy  nie  umierają  na raka. Umierają na marskość wątroby. Odkąd podaję więcej soku z wątroby oraz podaję więcej  na  pobudzenie  trawienia  pozajelitowego, takie przypadki marskości wątroby są rzadkie.
   Myślę, że mógłbym jeszcze bardzo dużo zrobić dla polepszenia wyników. Nie chcę  wchodzić  w problemy, z którymi pacjenci mają do czynienia po powrocie do  domu,  gdy  lekarz  rodzinny  mówi  im, że nie muszą "jeść tej paszy dla krów".  Albo  gdy  rodzina  sądzi,  że  nie jest w stanie przeprowadzić tego leczenia,  gdyż  wymaga to zbyt wiele pracy, ponieważ na odtworzenie wątroby potrzeba roku do półtora. Komórki wątrobowe odnawiają się w cztery do pięciu tygodni,  pięć  do  sześciu tygodni u starszych pacjentów. By odtworzyć taką wątrobę,  potrzebujemy  12 do 15 nowych pokoleń komórek wątrobowych. Daje to 1,5 roku. Ale nauczyłem się, że najważniejszą częścią tej terapii jest danie pacjentowi nowej, funkcjonującej wątroby.
   Teraz,  co do dowodu tej teorii, miałem pomysł wykonania doświadczenia na zwierzętach,  w którym zostałyby połączone ze sobą dwa szczury - jeden chory na  raka,  drugi  zdrowy.  Przecięliśmy je wzdłuż boków i połączyli naczynia krwionośne,  potem  zeszyli  razem.  Krew  zdrowego szczura krążyła w chorym dniem  i  nocą i oczyściła chory organizm. W ten sposób wykazaliśmy, że przy normalnym  zdrowym  metabolizmie  rak może zostać wyleczony. Ale jesteśmy na wczesnych stadiach tego typu eksperymentu. Była pacjentka, której mąż chciał zostać  podłączony  do swojej żony z powodu jej bardzo złego stanu. Lecz ona powiedziała  nie,  nie  chciała unieruchamiać go na tak długo koło siebie, z intensywną  opieką  pielęgniarską  w  dzień  i  w  nocy.  Gdy  pierwszy  raz przyprowadzono  ją  do  mnie,  miała  bardzo  złą  wątrobę, z prawdopodobnie setkami  przerzutów  w pozostałych częściach ciała. Powiedziałem jej, że nie sądzę,  bym  mógł  cokolwiek  dla niej zrobić, więc jej mąż zaoferował swoje zdrowe  ciało. Lecz bez względu na wszystko pacjentka wciąż żyje, a jej stan się  poprawia.  W  każdym  razie  z  eksperymentami  tego  rodzaju  nie mamy
doświadczenia na istotach ludzkich, a tylko na szczurach.
   Następnym  krokiem  w  celu  udowodnienia  teorii  było pobieranie małych próbek  tkanki  wątrobowej  drogą  biopsji wątroby. Gdy czas mija, a pacjent zdrowieje, wątroba wykazuje mikroskopowo i chemicznie, że wyzdrowienie miało miejsce.   Dokonuje   się  tego  techniką  mikrochemii.  Ma  miejsce  wzrost zawartości  potasu  i  żelaza,  a  obecnie  jesteśmy  nawet  w  stanie badać zawartość kobaltu.
   Przez  dziesięć  lat  badałem  zawartość  potasu  w  surowicy  u  ludzi i wykonałem  około  200  wykresów. Ale nie są one charakterystyczne. Z drugiej strony,  jeśli  pobierzemy  nieco  tkanki - trochę błony śluzowej lub tkanki mięśniowej  w  miarę  poprawy  stanu pacjenta, to tkanka ta również wykazuje przywrócenie normalnej zawartości potasu [12]. Jest to fakt ogromnej ważności.
                                  *  *  *
Dwa  miesiące  temu,  gdy  planowałem przyjechać tu na wakacje, rodzice tego chłopczyka  napisali do mnie, prosząc o leczenie z powodu białaczki. Oto ten chłopczyk.  Był on leczony transfuzjami krwi, miał ilość białych ciałek 50 i 60.000,  a  ilość  czerwonych  ciałek  spadła do 1.400.000. Stracił na wadze osiem  funtów [ok. 3,6 kg] w ciągu tygodnia, nie mógł jeść ani pić.Zacząłem go  leczyć około 6 tygodni temu. Od tego czasu chłopiec jest na nogach, może jeździć na rowerze, jest aktywny i przybrał na wadze okółem pięć funtów [ok. 2,3  kg].  Ilość  krwinek  jest w normie. Limfocytów jest 6.500; hemoglobina jest  73;  4.500.000  krwinek czerwonych - z 1.400.000! A oto ten chłopczyk. (Matka  dodaje:  Chcę  powiedzieć  panu  doktorowi,  on  naprawdę lubi sok z wątroby,  nie  chce jeść czekolady.) Widzicie Państwo, sok z wątroby, dzieci naprawdę  go  lubią  i  proszą  o  więcej.  W klinice, dokąd rodzice zabrali dziecko,  powiedziano  im,  że  nic się nie da zrobić, ale czuję, że obecnie możemy uratować to dziecko. (Oklaski)
   Mam tu innego pacjenta: Pana Eyerly. Mógłby Pan tutaj podejść? Pan Eyerly przyjechał  tu zobaczyć się ze mną. Mieszka w Salem w stanie Oregon. Ma raka prostaty wrastającego w pęcherz moczowy. Trafił do kliniki uniwersyteckiej w Portland,  stan  Oregon,  do  sławnego  urologa.  Ten  rozpoznał przerzut do pęcherza  moczowego  i  powiedział,  że nic nie mogą zrobić. Oprócz tego rak rozrósł  się  aż  do  kości  miednicy. Było to dwa lata temu. Lekarze, w tym lekarz  rodzinny,  wszyscy  mu  mówili,  że  może  żyć tylko 4 do 6 tygodni, zwłaszcza  że wszystkie kości miednicy były objęte przez raka. Gdy przyszedł do  mnie,  wyglądał  strasznie chory. Żona przyprowadziła go z pielęgniarką. Sporządził   swoją  ostatnią  wolę  i  nie  spodziewał  się  żyć.  Teraz  go wyleczyliśmy. Było to szczególnie trudne. Powinienem podziękować jego żonie. Przygotowywała ona środki lecznicze z największym poświęceniem. Była cudowna i  mogliśmy  polegać na niej. W rodzinie, gdzie jest prawdziwe poświęcenie w stosowaniu   tego  leczenia,  możemy  uratować  nawet  te  daleko  posunięte przypadki.  Oczywiście,  nie  możemy  uratować  ich  wszystkich,  ale możemy
uratować  więcej,  niż czasem nawet uważamy za możliwe. (Pytanie z sali: Ile czasu  to  zabrało?) W pęcherzu moczowym zabrało to tylko parę tygodni i nie było  już  więcej krwi i ropy, również w stolcach. Ale w miednicy były setki miejsc  objętych przez raka, i to trwa długo, ponieważ organizm przekształca raka  najpierw  w  tak  zwane obszary osteoplastyczne [kościotwórcze], nie w proces  osteolityczny, który redukuje kość. Przy mojej terapii tworzone jest więcej kości. Organizm tworzy więcej kości, a następnie ta przerośnięta kość zostaje przekształcona w normalną tkankę kostną. Następnie nie ma już bólów. Pacjent może się poruszać i jest nawet szefem firmy.
   Przez  przypadek  miałem  tutaj tych dwóch pacjentów i mogłem ich Państwu pokazać.
 
Pytania i odpowiedzi po wykładzie
P.  Czy włókniaki [fibromas] mogą być rozpuszczone w ten sam sposób?
O.        Włókniaki są w większości guzami łagodnymi. Guzy łagodne potrzebują 10 
    do 20  razy  więcej  czasu,  by zostać zresorbowane, niż guzy złośliwe. 
    To samo dotyczy  zrostów  i  blizn.  Włókniaki i guzy łagodne są 
    rozpuszczane bardzo powoli, ponieważ niewiele odbiegają od normy.
    Układowi pozajelitowemu trudno jest   spowodować   objęcie   trawieniem 
    tych  łagodnych  guzów.  Lecz  gdy zezłośliwieją, są szybko
    rozpuszczane.
P.         (od  lekarza)  Doktorze  Gerson, kiedy odwiedzałem Pański szpital w
    1946 roku,  Pańska  sprzątaczka  piła świeży sok z marchwi. Miała 
    nieoperacyjnego raka  trzustki.  Proszę powiedzieć nam o niej. Czuła 
    się dobrze, jak na taki ciężki stan.
O.  Żyje i jest w dobrym stanie obecnie, po 10 latach.
P.      Czy rak jest stanem reakcji na niepohamowane nadmierne działanie
    pewnych czynników hormonalnych na różne zwyrodniałe narządy lub tkanki?
P.         Nie,  nie  sądzę.  Jest  to  coś znacznie więcej i by odpowiedzieć na
    to pytanie, muszę wejść głębiej w problem. Musimy odróżniać stan 
    przedrakowy od stanu,   gdy   ujawnia   się   rak.  W  stanie   
    przedrakowym  wszystko  jest przygotowane.  Wątroba jest wystarczająco
    uszkodzona i inne narządy przewodu pokarmowego  są  dostatecznie  
    uszkodzone  i  dopiero  później ujawniają się objawy.  Lecz  do  tego 
    momentu  mamy  stan przedrakowy i ten stan może być leczony  hormonami, 
    enzymami itd. Możemy do pewnego stopnia pobudzać wątrobę hormonami. 
    Możemy  pobudzać  wątrobę  kortyzonem.  Możemy  pobudzać wątrobę
    adrenaliną itd., lecz wówczas wydobywamy z niej ostatnie rezerwy.
    Opróżniamy wątrobę,   zamiast   ją  napełniać.  Co  musimy  robić  w 
    raku  -  chorobie zwyrodnieniowej,  niedoborowej  -  to  napełniać 
    narządy,  które są puste i zatrute.  Dlatego niemal przestępstwem jest
    podawać kortyzon lub inne środki pobudzające,  które wycisną ostatnie
    rezerwy i poprawią stan tylko na krótki czas.
P.  Dlaczego wszystkie owoce jagodowe są zabronione?
O.        Niektórzy  z pacjentów są nadwrażliwi, szczególnie na początku, na
    owoce jagodowe, które są trochę trudne do strawienia. Dlatego je  
    odstawiam.
P.  Czy można dawać pomidory?
O.  Tak, pomidory mogą być.
P.         Produkty  sojowe  i  ziarna  soi  są zabronione. Ale czy zabroniona
    jest lecytyna, którą się wytwarza z ziaren soi?
P.         Ponieważ  ziarna soi zawierają tłuszcze, musiałem ich zabronić. 
    Pacjenci chorzy  na  raka  nie są w stanie przez dłuższy czas trawić  
    tłuszczów do ich produktów  końcowych.  Gdy  pewne  substancje 
    pośrednie  są  pozostawiane w organizmie,  działają  one jak substancje
    rakotwórcze. Dlatego musieliśmy na długi czas odstawić tłuszcze, olej i
    produkty je zawierające.
Q.        Jakie wykonujecie badania metaboliczne przed i po kuracji, aby
    udowodnić jej wyniki w sposób systematyczny tak samo, jak kliniczny?
O.        We  wszystkich  przypadkach  badam  mocz,  pełny  wzór  krwi 
    obwodowej, podstawową  przemianę  materii  lub  jod  związany  z 
    białkiem, oraz potas w surowicy  i  w  tkance.  By  zobaczyć,  jak
    działa wątroba, stwierdziłem, że najlepiej  jest zbadać produkty
    końcowe przemiany białkowej, azot mocznika i kwas  moczowy. Gdy są one
    w normie, zakładam, że z pacjentem wszystko jest w porządku.  Ale 
    potas  w  surowicy  nie  daje  charakterystycznego  obrazu i utrudnia 
    ocenę.  Pacjent  może  być wyleczony, jednakże potas w surowicy ma
    wciąż  niski  poziom,  gdyż  zabierają  go  tkanki. U niektórych
    pacjentów z rakiem,  gdy przybywają jako przypadki terminalne. potas
    jest powyżej normy!
    Raz  pewien  lekarz  mnie spytał "Pan zwariował? Przy potasie powyżej
    normy, daje  pan  takie  duże dawki potasu?". Odpowiedziałem "Nie,
    proszę pana, nie zwariowałem. Pacjent w tej chwili traci potas [12].
    Właśnie dlatego jest on podwyższony w surowicy".
P.  Czy można podawać lecytynę beztłuszczową?
P.         Tak.  Ale  nie na początku. Po sześciu tygodniach można podawać
    lecytynę beztłuszczową.
P.  Na ile szkodliwa jest kawa jako napój?
P.         Kawa  jako  napój  może  być  używana  przez  pacjentów tylko wtedy,  
    gdy przyjmują  olej  rycynowy,  ponieważ  kawa  pobudza perystaltykę
    żołądka, co powoduje,  że  olej  rycynowy  szybciej opuszcza żołądek i
    przechodzi dalej. Lecz  w  innych  wypadkach  kawa  jako  napój 
    zaburza czynność włośniczek i dlatego powinna być odstawiona.
Q.        Czy odtruwanie nie byłoby wskazane w większości chorób? Czy nie jest  
    ono porównywalne z "oczyszczaniem organizmu"?
Q.        Musimy  odtruwać  organizm  we  wszystkich chorobach zwyrodnieniowych, w ostrych chorobach również. Ale nie aż w takim zakresie, jak to jest wymagane w raku. Nawet większość przypadków zapalenia stawów nie jest taka toksyczna. Stwierdziłem,  iż prawie wszystkie przypadki zapalenia stawów mają słabą lub uszkodzoną wątrobę. To samo dotyczy przypadków choroby wieńcowej.
R.         Czy można podawać uzupełniająco preparaty witaminowe i soli mineralnych?
S.         Nie,  jest  to błędem, ponieważ wapń i wiele innych soli mineralnych  
    nie może być podawanych tak łatwo. Zaburzają one harmonię w ustroju. 
    Wapniem można  wywołać  raka.  Zmuszony  byłem  podawać  wapń  
    w  trzech przypadkach hemofilii, by znormalizować krzepnięcie krwi. 
    Zrobiłem to, lecz rak odrósł i straciłem  wszystkie  trzy  przypadki.  
    Żadnego  wapnia, żadnego magnezu czy innych  soli  mineralnych. 
    Wypróbowałem  to.  W naszym organizmie musi być harmonia zgodnie z  
    prawem całościowości.  Nie  powinno  się  zmieniać metabolizmu   soli  
    mineralnych,  a  zwłaszcza  nie  w  raku.  Tylko  dwa najważniejsze
    elektrolity, potas i sód, muszą zostać zrównoważone. Taka jest potrzeba  
    pacjenta chorego na raka.
U.         W książce Johna Gunthera, Death Be Not Proud ["Śmierci, nie pysznij się"] wspomniano  o  pana  terapii zastosowanej u syna Johna Gunthera. Na początku uzyskano  spektakularne wyniki, lecz potem nastąpiła wznowa i pacjent zmarł.
    Czy  mógłby  pan  uratować  ten  przypadek, gdyby jego lekarz domowy 
    się nie wtrącił?
O.        Powiem Państwu, dlaczego ten biedny chłopiec umarł. Miał on straszny  
    guz mózgu  wyrastający z czaszki, większy niż moja pięść. Wyleczyłem 
    to. Jest to napisane  w  książce.  Lecz  po tym chłopiec miał wyprysk,
    i ten wyprysk był szczególnego  typu,  który  zwykle  może  być 
    wyleczony  podawaniem wyciągu przedniego   płata   przysadki,  hormonu.    
    Lekarz  rodzinny,  dr  Traeger, powiedział "Dlaczego  by tego mu nie
    podać?" Lecz powiedziałem mu, że jest to straszne  ryzyko  i nie
    chciałbym ryzykować życia tego chłopca. Gdy podajemy preparat  z 
    przysadki, jak wiele innych hormonów, możemy zabić. Ale w końcu
    ustąpiłem  i  to była moja wina. I potem przez długi czas nie mogłem
    spać po nocach.  Podałem mu ten hormon i guz odrósł. Mogę do tego  
    dodać, że ponad 12 lat  temu  ukazał  się  artykuł  pewnego  profesora
    z Chicago, iż pacjenci z rakiem  korzystnie  reagują  na  podawanie   
    hormonów  płciowych.  Podałem je najpierw  trzem  pacjentom,  potem  
    pięciu. Zareagowali dobrze przez pierwsze dwa  do  trzech  miesięcy.  
    Wówczas  dałem je 25 kolejnym pacjentom. Wszyscy reagowali  dobrze
    przez trzy do czterech miesięcy, lecz po pięciu miesiącach zaczęli 
    gasnąć. Straciłem 25 moich najlepszych przypadków raka. Tylko sześć
    byłem   stanie   ponownie  uratować.  Takie  było  nieszczęście  z 
    leczenia hormonalnego.  Syn Gunthera był kolejnym nieszczęściem. Nie 
    musiało tak być.
    Chcę jeszcze raz podkreślić, że nie wolno nam dawać pacjentom chorym na 
    raka "czegoś  malutkiego"  dla  chwilowej  ulgi.  Nauczyłem  się  tego  
    w dotkliwy sposób.
P.  Czy pana terapia działała w zaawansowanych przypadkach raka wątroby?
O.        Jeśli  ponad  połowa do trzech czwartych wątroby została zniszczona,
    nie można  przywrócić  jej  czynności wystarczająco, by uratować
    pacjenta. Można uratować  go na pół roku do roku, lecz później wątroba
    może ulec marskości i pacjenci  umierają na marskość wątroby. Wątroba
    jest tak ważnym narządem, że gdy  ma  wyeliminować swego własnego raka,
    musi to być zrobione przez zdrową tkankę  wątrobową.  Ale  ten  proces
    eliminacji może uszkodzić zdrową tkankę wątrobową  jeśli nie będziemy
    stale odtruwać w dzień i w nocy, szczególnie w  takich przypadkach.
    Teraz przed około trzema - czterema miesiącami trafił do mnie przypadek 
    z Filadelfii.  Chora  powiedziała mi, po tym, jak przywieźli ją syn i
    brat, że cierpi  na  raka odbytnicy. Najpierw lekarze nie chcieli
    operować, potem nie mogli.  Było  za  późno.  Później  spędziła pół
    roku w Hoxey Clinic, po czym wróciła  do  domu  z  wątrobą  zajętą
    przez  nowotwór,  twardą  jak  deska.
    Powiedziałem  jej  synowi i bratu, że to zbyt wiele, nie da rady.
    Zabierzcie ją  do  domu  i  otoczcie  ją  warunkami  komfortu.  Lecz
    nalegali, że muszę spróbować.  I  spróbowałem. I pacjentka czuje się
    dobrze! Może jeść i pić, a przednia  część  jej  wątroby jest blizną,  
    tak twardą, jakby była zwapniała. Prawdopodobnie  pozostało  jeszcze 
    dość tkanki wątrobowej. Jej syn zapytał, zabierając  ją  do  domu  po 
    ośmiu  tygodniach "Widzi pan, dlaczego pan nie chciał  jej  przyjąć?" 
    Co najmniej przez cztery tygodnie, co dwie godziny, a czasem  nawet  co
    godzinę brała lewatywy z kawy - a wlewy z oleju rycynowego dwa  razy 
    dziennie!  Tworzyło się u niej tak dużo gazów i wydalała tak duże
    ilości cuchnących mas, że gdy wyjechała, musieliśmy pomalować salę. Nie
    dało się zmyć zapachu ze ścian.
    (Komentarz  M.C.:  Mogę  powiedzieć,  że oglądałem ogólnie mnóstwo
    takich miejsc.  Zwiedzałem  sanatorium  dra  Gersona  przy trzech  
    różnych okazjach, przebywając  w  nim  za  każdym  razem  osiem  lub 
    dziesięć  dni. Widziałem przypadki  przywożone  tam w karetce, na
    noszach - tak jak mówił dr Gerson - beznadziejne przypadki z 
    przerzutami raka wątroby, jelit, z niedrożnościami, przyjmujące morfinę   
    co  trzy do czterech godzin. Ku memu zdumieniu w ciągu dziesięciu  dni 
    ci  sami pacjenci chodzili i byli uwolnieni od bólów. Byłem tak 
    zdumiony,  że  nie mogłem tego zrozumieć. Było to tak niewiarygodne, iż
    poprosiłem  mego  syna,  który  był  na  ostatnim roku szkoły
    medycznej, aby przyjechał  ze  mną i zobaczył to wszystko. Lecz nie
    były to tylko przypadki raka,  Widziałem  tam  przypadki  innych 
    chorób zwyrodnieniowych wszelkiego rodzaju.)
P.  Czy kwas foliowy jest przeciwwskazany podczas leczenia raka?
O.  Tak, kwas foliowy jest szkodliwy.
Q.        Czy  zapalenie  stawów  może  być  wyleczone  tą samą terapią, którą
    pan stosuje w raku?
O.        Tak. To leczenie nie jest swoiste. Nie jest to swoiste leczenie tylko 
    dla raka.
P.         Jak  pan  wytłumaczy  fakt, że wiele raków skóry i niektóre inne 
    rodzaje raka  mogą  być  usunięte chirurgicznie i nigdy nie odrasta ani
    nie nawraca, mimo że nie miały miejsca żadne zmiany metaboliczne?
O.        Niektórzy  z  pacjentów  mieli tylko przemijające uszkodzenie wątroby,
    i wątroba  wtedy  jest  w  stanie  same  się  zregenerować. Ale nie 
    jest tak w większości  przypadków.  Czasem  gdy  usunie  się,
    powiedzmy, raka sutka, to eliminacja  toksyn  i  jadów  wytwarzanych 
    przez  sam  guz nowotworowy jest wystarczające   w   niektórych  
    przypadkach  do  ustąpienia  przemijającego uszkodzenia  wątroby. 
    Wówczas wątroba może powrócić do normalnej czynności.
    Lecz  są  to wyjątki. I nie jest to zasadą. Także niektórzy z tych
    pacjentów miewają  później  wznowy  nowotworu. Wielu z moich pacjentów,
    po początkowej operacji,  było  w dobrym stanie przez trzy lub czasem
    nawet pięć lat. Potem rak nawracał. Byli nieoperacyjni, a medycyna
    ortodoksyjna - bezradna.
P.         Czy dla pacjentów z rakiem nie byłoby bardziej korzystne pozostawanie
    do końca życia na diecie wegeteriańskiej ?
P.         To  zależy,  na ile da się zregenerować wątrobę. Jeśli da się
    całkowicie zregenerować - po, powiedzmy, 1 1/2 roku, mówimy tylko 
    pacjentom, by unikali tłuszczów  i  soli.  Poza  tym  mają  swobodę  w
    doborze diety. Wielu z nich prowadzi  normalne  życie.  Ale  chciałbym 
    powiedzieć,  że  około 75 % woli bardziej  czy mniej pozostawać na tej
    diecie, a niektórzy nawet przekonują innych członków rodziny do
    przejścia na nią wraz z nimi. Na przykład mamy tu w Escondido
    fotografię p. Waltera Wagga. Miał on 100 % nieuleczalną chorobę,
    postępującą  dystrofię  mięśni.  Przebywał  w  najlepszych  klinikach  
    i nie uzyskał  pomocy. Wyleczyłem go. Później jego żona chciała mieć 
    jeszcze jedno dziecko i udało im się to. Potem przyjechał do
    miejscowości, gdzie spędzałem urlop,  i  pokazał  mi żonę i dziecko.
    Powiedział mi, że cała rodzina trzyma się  tej diety, a on sam chce
    pozostać na niej do końca życia, ponieważ jest w tak dobrym stanie.
R.         Co  można zrobić w przypadku zaburzeń krążenia limfatycznego po
    operacji ramienia z powodu rozpoznania nowotworu?
P.         Bardzo  trudno  jest  zresorbować te blizny, tak, by przywrócone
    zostało krążenie limfatyczne, jest to bardzo trudne zadanie. Trwa to
    lata.
Q.        Jaki  jest  Pana  pogląd  na  przedłużony  post  lub  na  okresowy 
    post trzydniowy?
P.         Nie  można  pacjentowi  z  nowotworem  pozwolić  na  post.  U pacjenta
    z nowotworem  organizm  jest bardzo wycieńczony, jeśli pozwoli się im
    na post, to ich stan pogarsza się strasznie.
P.  Co Pan uważa za bardziej istotne, dietę czy zrównoważenie emocjonalne?
O.        Stan  zrównoważenia  emocjonalnego  jest  bardzo ważny, lecz bez diety 
    i odtruwania nie można wyleczyć pacjenta.
P.         Czy  choroba  Parkinsona  poddaje się podobnemu leczeniu jak w
    przypadku raka?
O.        Co jest zniszczone w ośrodkowym układzie nerwowym - a choroba
    Parkinsona jest  chorobą  jąder  podkorowych  - pozostaje zniszczone na
    zawsze. Ale tym leczeniem można wspomóc tętnice mózgowe, i można 
    zahamować postęp choroby, i można przywrócić to, co nie zostało jeszcze
    całkowicie zniszczone.
P.  Czy niedokrwistość jest czynnikiem onkogennym?
O.        Niekiedy  warunkuje  powstanie  nowotworu,  zwłaszcza  pewien
    szczególny rodzaj niedokrwistości, nie tak zwana niedokrwistość wtórna.
P.  Czy zbyt wiele soków warzywnych może wywołać zasadowicę?
O.  Nie.
P.  Dr Otto Warburg zaleca zwiększony pobór tlenu.
O.  Tlen   nie   dostaje   się  tak  łatwo  do  ustroju.  Potrzeba  enzymów
    oksydacyjnych,  potrzeba więcej potasu, potrzeba warunków, przy których
    tlen może działać.
P.  Jakie witaminy dadzą się pogodzić z Pańską terapią?
O.        Z  witaminami  mamy  podobną  sytuację,  jak widzieliśmy przy hormonach.
    Szkodziłem  pacjentom  witaminą  A,  witaminą  E,  witaminą B i B6.
    Pacjenci naprawdę  doznawali  szkody.  Witamina  A  i D jest
    natychmiast wychwytywana przez komórki rakowe. Możemy stosować niacynę,
    jest to witamina B3.
P.  Co Pan sądzi o głębokim masażu?
P.         Chorych  nowotworowych nie powinno się masować. Rozcieranie skóry w
    celu otwarcia  włośniczek  i  dopomożenia  organizmowi w pobudzeniu 
    krążenia jest bardzo  cenne. Nacieramy pacjenta dwa lub trzy razy
    dziennie przed posiłkami roztworem   1/2  szklanki  wody  z  dwiema 
    łyżkami  stołowymi  alkoholu  do nacierania  i dwiema łyżkami stołowymi  
    octu winnego. Nacieranie całego ciała jest bardzo orzeźwiające i
    wspomaga krążenie.
R.         Czy pacjent z kolostomią może przyjmować taki sam typ lewatyw z kawy
    jak zwykły pacjent?
O.  Tak.
P.  Jaka jest zasada działania lewatywy z kawy?
O.  Otwiera przewody żółciowe. To jest zasada.
P.  Jak można zapobiec rakowi?
P.         Rakowi  należy  zapobiegać,  nie  dopuszczając  do  uszkodzenia
    wątroby.
    Podstawowym  środkiem  profilaktycznym  jest:  nie spożywać tej 
    zniszczonej, martwej,   zatrutej   żywności,  jaką  powszechnie 
    wprowadzamy  do  naszych organizmów.  Codziennie,  dzień  po  dniu,
    zatruwamy nasze organizmy. Starsi ludzie  wciąż  mają  lepszą  wątrobę 
    i  odporność  dzięki pożywieniu, jakie przyjmowali  w  okresie  
    młodości.  Z  młodszymi  ludźmi  jest  gorzej, a z dziećmi,  obecnie  
    drugim  pokoleniem wyrosłym na konserwowanej żywności dla dzieci,  jest 
    jeszcze  gorzej.  Zachorowują  na białaczki. Przede wszystkim zjadać
    możliwie najwięcej pokarmów surowych, utrzymywać wysoki poziom potasu
    i przyjmować niewielkie ilości jodu.
 
UWAGI I PIŚMIENNICTWO
1.       F.  Sauerbruch, A. Herrmannsdorfer i M. Gerson, "Über Versuche, 
    schwere Formen  der  Tuberkulose  durch  dietetische  Behandlungen zu 
    beeinflussen",
    Münch. Med. Wochenschr., 2, 1 (1926).
2.  M. Gerson, ibid., 77, 967 (1930).
3.  _________,  "Phosphorlebertran  und die Gerson-Herrmannsdorfersche Diät
    zur Heilung der Tuberkulose", Dtsch. Med. Wochenschr., 12, 1 (1930).
4.  F. Sauerbruch, A. Herrmannsdorfer i M. Gerson, Münch. Med. Wochenschr.,
    23 (1930).
5.  M.  Gerson,  "Wiederherstellung der verschiedenen Gefühlsqualitäten bei
    der Lupusheilung", Verh. Dtsch. Ges. Inn. Med., 43, 77 (1931).
6.  __________,  "Einiges  über  die  kochsalzarme  Diät",  Hippokrates  Z.
    Einheitsbestr. Gegenwartsmed., 12, 627 (1931).
7.  F.  Sauerbruch, Das war mein Leben, Kindler und Schiermeyer Verlag, Bad
    Wörischofen, 1951, str. 363-371. Zawiera relację o tym, jak autor 
    dowiedział się  o pracach Gersona z przypadkowej rozmowy w pociągu z 
    jednym z pacjentów Gersona,  wyleczonym  z gruźlicy, co doprowadziło do 
    udanej próby na szeroką skalę zastosowania terapii przeciwgruźliczej
    Gersona w klinice Sauerbrucha.
9.  E.  Urbach  i  E. B. Le Winn, Skin Diseases, Nutrition, and Metabolism,
    Grune  and Stratton, New York, 1946, str. 4, 65-67, 530-537. Znźlicy skóry.
10. M.  Gerson,  "Dietary considerations in malignant neoplastic disease. A
    preliminary report", Rev. Gastroenerol., 12, 419 (1945).
11. M.  Gerson,  "Effects  of  a  combined  dietary regime on patients with
    malignant tumors", Exp. Med. Surg., 7, 299 (1949).
12. F.  W.  Cope,  "A medical application of the Ling association-induction
    hypothesis:  The  high  potassium,  low  sodium  diet  of  the Gerson 
    cancer therapy", Physiol. Chem. Phys., 10, 465 (1978).
13. M.  Gerson, "Diättherapie bösartiger Erkrankungen (Krebs)", in Handbuch
    der Diätetik, Scala, Ed., Deuticke, Vienna, 1954, pp. 123-169.
14. M. Gerson, A Cancer Therapy: Results of Fifty Cases, Third Ed., 
    Totality Books,  Box 1035, Del Mar, California, 1977. Jest to  
    szczegółowy opis metody Gersona w leczeniu raka, napisany zarówno dla 
    lekarzy, jak i dla niemedyków.
 
                                         (Otrzymano 8 września 1978 r.)
 
 
 
 

Dodaj wpis do księgi gości

Pokaż wpisy
Kontakt: ryszard.k@poczta.itl.pl